بیادمحمد(عکس مقابل درسال 1362 دردوسالگی،وعکس زیردرزمان دامادی دراسفند1387در27سالگی)
 |
محمدپس ازشش سال انتظاردرتاریخ 28/12/1360 به لطف پروردگاردیده به جهان گشودوباتولدش شادی وخوشحالی رابخانواده هدیه کردوچه هدیه باارزش وگرانبهایی که خاطره اش همیشه دردل مازنده است.
محمددرهمان بچگی دارای هوش سرشاری بودبطوریکه تعدادی ازقطعات الکترونیک رابنام درسن دوسالگی میتوانست شناسایی کنددراین موردخاطره آقای امید مک آرین یادآورهوش بچگی اوست،آنگاه که درکلاس درس فیزیک دبیرستان نیازبه نمایش نمونه ای ازیک خازن شمیایی بودبامراجعه به آزمایشگاه الکترونیک با تعداد زیادی قطعات گوناگون الکترونیک مواجه میشوددراین حالت ازمحمددوساله میخواهدکه قطعات راشناسایی وخازن موردنظررابه اوبدهدوباکمال ناباوری محمدبزبان شرین بچگی کازن(همان خازن)را شناسایی وبه ایشان میدهد.
محمدبسیارباهوش بودودائمامی پرسیدومیخواست که بداند«بیشترازآنچه یک بچه میداند»وهرچیزجدیدی که میدیدکلمه این چیه برزبانش جاری میشدوتاجواب رانمیگرفت سئوالش راتکرارمیکرد.
محمددبستان ودبیرستان رادرهفت تپه گذارندودررشته ریاضی فیزیک موفق به اخذدیپلم شددرتمام دوران دبستان ودبیرستان شادروان احسان علیخانی درکنارش بودوبامصاحبت همدیگرلذت میبرندآنهاهماننددوقولوهای افسانه ای همیشه درکنارهم بودندوهم اکنون نیزدرکنارهم دربهشت آباداهوازآرمیده اند.
(محمدواحسان درنیمه دوم اسفند۱۳۷۱ هفت تپة سیماش)
محمددرسال 1380 وارددانشگاه آزاددزفول دررشته مهندسی مکانیک سیالات شدودرسال 1385 موفق به اخذ مدرک مهندسی مکانیک،وباپایان تحصیلات دانشگاهی درمرداد1385 بعنوان مهندس مکانیک واردصنعت ودرخریرخوزستان هفت تپه مشغول بکارشدوتوصیه پدرراکه«مهندسی فکرکن وکارگری کار)رابکارگرفت ودر کارش بسیارجدی بودوبرای کارهای سخت وپرزحمت پیشقدم بودوتفکرمهندسی رادراجرای اموربکارمیگرفت واین رفتارباعث شدتااویک مهندس موفق باشد(بادیدمهندسی بکاروتوان انجام کارهای عملی).
محمدمیخواست بیشتربداندوشایدتصورش این بودمحدوده کارش امکان استفاده ازدانش فراگرفته درامورمهندسی مکانیک رامحدودمیکندبه همین علت تصمیم میگیردتاباتلاش وکوشش فراوان واردجبهه وسیع تری ازکارتلاش گرددازاین رودرسال 1388 واردپالایشگاه بوعلی سینای ماهشهرمیشدوبعنوان مهندس مکانیک دوره جدیدی ازتلاش وکوشش وفعالیت راآغازمیکند.
محمدکه همواره دنبال بایدبیشتربداندبودتلاش خودراباموفقیت در ورودبه دوره کارشناسی ارشدمکانیک در دانشگاه آزاداهوازبه ثمررساندودرترم اول سال 90-89 مشغول به تحصیل شدوترم اول رابامعدل 17.73باموفقیت پشت سرگذاشت ودرترم دوم متاسفانه فقط فرصت یک روزحضوردرکلاس رامی یابدوعجل فرصت ادامه حیات راازاوصلب میکندوروحش بسوی خداپرمیکشدروحش شاد،یادش گرامی باد.
محمددرتاریخ27/12/1387 به لطف ویاری پروردگارازدواج کردوزندگی مشترک خودراباهمسمری باوفا و مهربان وداناباعلم ودانش وازخانواده ای نیکووعالی شروع میکندودراین دوره هرچندکوتاه ولی پربارزندگی خوب وسرشارازرضایت ومحبت وآسودگی خاطرداشته است امامتاسفانه بارسیدن عجل این دوره درتاریخ 7/12/1389 به پایان رسید.
محمددردوران حیات خوب زیست وازنعمات الهی استفاده بهینه کردودرطول عمربابرکتش(29سال)فردی متعهد و باایمان بوداودرسخت ترین شرایط کاری درگرمای تابستان درکارخانه روزه میگرفت وباقرآن مانوس بودو فردخیری بودوازدرآمدش دراین راه هزینه میکرد.
7/12/1389 فراررسیدمانندهمه روزهای سالهای گذشته،اماامسال روزسخت وباورنکردنی بودروزی که یادش دلم راپرپرمیکندروزپروازروح بلندمرتبه محمد بسوی پروردگارش،روزی که همه فامیل،دوستان وآشنایان رانگران وداغدارکردیادش گرامی،روحش شاد، آمرزیده خدایش.
نکته :سپاس خدای عزوجل که طاعتش موردقربت است،سپاس خدای راشایسته است که 29 سال فرصت بوییدن گلی خوشبو،خوش سیما رابماعطاکردودرکناراو29 سال لذت بردیم وشادزیستیم واکنون باحکمتش اوسفرکرده وبسوی خداپرکشیداست،خوشحال بااوبودن هستیم وخداراشاکریم که بمافرصت بااوبودن راداده است،وجداشدن ازاونیزخودفرصتی است ازسوی خدابرای بازسازی روح وروان ماوجداشدن ازدلبستگی های فانی دنیاماراضی هستیم به رضای او.
آنچه خدامیدهدنعمت است که بایدشکرگذارنعمت هایش باشیم وآنچه راکه میگیردحکمت است که بازهم شکر گذار حکمتش هستیم.
دادآنچه راگرفت،سام،نوه عزیزمن دوسال قبل ازعروج ملکوتی محمدازسوی خدابما اعطاشداوکپی محمداست چه ازنظرشکل ظاهری وچه ازنظرهوش زکاوت شماتصویرسام رادروبلاگ (محمدرضادرپیوندهمین وبلاگ)مشاهده کردیداونیزهمانند محمد قطعات الکترونیک رامی شناسد وقوه تفکیک وشناسایی تک تک این قطعات رادارد،زندگی درکنارسام لذت آورو توام باشادی نشاط است وخاطرات بچگی محمدرادرمازنده میکند،محمدنرفته است چون به لطف خدااودرچهره سام نمایان شده است.
نکته:انسان نبایددرمقابل ناملایمات زندگی بشکند،شکست درزندگی من راه ندارد،من برهرسختی قالبم وتوان مبارزه برهرسختی ودشواری رادارم،من به نمی توانم اعتقادندارم چون میتوانم،خواستن توانستن است این رامن نگفتم ،تجربه کردم.
